Pokonać demony
|
czytane: 1878 data: 2007-01-14 autor: Divya simha das |
Wersja do druku |
 |
Mangalaćarana
hrd-vapre nava-bhakti-śasya-vitateh sanjivani svagama-
rambhe kama-taparttu-daha-damani viśvapagollasini
duran me maru-sakhino ‘pi sarasi-bhavaya bhuyat prabhu-
śri-caitanya-krpa-nirańkuśa-maha-madhurya-kadambini
„Łaska Śri Kryszny Ćajtanji Mahaprabhu – uosobienie subtelnej, wybornej słodyczy – jest jak niepowstrzymany deszcz z chmur, który ożywia dopiero co zasiane na polu serca, ziarna służby oddania. Przynosząc pomyślność swoim zbliżaniem się gasi On, podobne do letnich upałów, pożądanie ogółu żywych istot, obdarzając je oceanem ekstazy. O, niech te odległe chmury łaski Pana zaspokoją i zadowolą tę, tak bezwartościową duszę – podobną do uschniętego drzewa na pustyni.”
Bhaktih purvaih śrita tantu rasam paśyed yad-atta-dhih Tan naumi satatam rupa-nama-priya-janam hareh
„Chociaż inni mahadźanowie (Prahlada, Dhruwa, Kumarowie) podjęli wcześniej ścieżkę bhakti (służby oddania), ja składam nieustannie swoje pokłony Śrila Rupie Goswamiemu, najdroższemu słudze Pana, łasce którego zawdzięczam osiągnięcie inteligencji, pozwalającej mi ujrzeć bhakti w jej pełnej formie rasy.”
Wprowadzenie
Mamy zaszczyt powitać Cię na seminarium pt: Pokonać demony. Podręcznika tego będziesz używał/ła przez następnych kilka dni. Znajdziesz tutaj zwięzłe informacje na temat wielu aspektów życia duchowego, które będziesz mógł/ła wykorzystać zarówno, podczas, jaki i po kursie. Dlatego proszę zadbaj o ten podręcznik (może napiszesz swoje imię na okładce, aby go nie zgubić).
W trakcie tego seminarium będziemy przyglądać się historiom pochodzącym z pism wedyjskich w szczególności Madhurja Kadambini Śrila Wiśwanatha Ćakrawarti Thakury i wspaniałemu wedantycznemu komentarzowi literatury wedyjskiej –Bhagawatapuranie (Śrimad Bhagawatam) . Bhagawatapurana wyjaśnia, iż historie w niej zawarte są bardzo przyjemne dla ucha i nie są zwykłą mitologią jak mogą uważać powierzchowni badacze. Dotyczą jak najbardziej praktycznych aspektów naszego życia.
Celem każdego jest osiągnięcie szczęścia czy to w wymiarze indywidualnym, czy w zespołowym, dlatego przyjęliśmy formę szukania szczęścia u źródła. Źródła z którego czerpało już wielu mędrców w przeszłości.
Przygotuj się na wejście do świata czystości, wieczności, wiedzy i szczęścia.
Jak wydobyć z siebie to co najlepsze?
Jak pozbyć się anarthas (niechcianych nawyków)?
W jaki sposób wchodzić w interakcje z innymi by osiągnąć największą radość?
W czasie naszych kolejnych spotkań postaramy się odpowiedzieć na te i inne zasadnicze pytania.
Będziemy pracować wspólnie nad rozbudzeniem duchowej/wysoce moralnej inteligencji.
Jest takie powiedzenie – gdy rozum śpi budzą się demony. Przyjrzymy się dokładniej demonom, które towarzysząc nam blokują przepływ łaski mistrzów duchowych. Śrila Bhaktiwinod Thakur w swym słynnym dziele Ćajtanja Śikszamryta wyjaśnia jak poszczególne demony które zostały pokonane przez Śri Krysznę, charakteryzują różnorodne anarthas. Nawiązując do nauk Kryszny ukażemy zupełnie inny wymiar rzeczywistości, niż ten w którym żyją osoby materialistyczne.
W Śri Ćajtanja Sikszamrycie autor, Śrila Bhatwinoda Thakura wyjaśnia: Kryszna spełnia swoje rozrywki na dwa sposoby: nitja (wieczny) i najmittika (okolicznościowy). Na duchowej planecie Goloce Wryndawanie rozrywki Pana Kryszny spełniane są w sposób nieprzerwany. Jednak oprócz tych rozrywek Bóg, Najwyższa Osoba pełny nieograniczonych mocy spełnia rozrywki w Bhauma Wryndawanie w której pokonuje takie demony jak Kalija, czy Agasura. Historie te są nektarem dla uszu bhaktów (wielbicieli), oraz przyciągają wszystkie niewinne osoby, które znajdują się w iluzji świata materialnego.
Sadhaka adept życia duchowego praktykujący i trenujący się w bhakti (w nie motywowanym działaniu na rzecz zadowolenia Kryszny i Jego wielbicieli), słuchając o historiach jakie miały miejsce kiedy Kryszna był obecny w Wryndawan, Mathurze czy Dwarace, traci pociąg do tymczasowych zwykłych historii z tego świata. Rozumie on, iż stanowią one tylko odbicie świata duchowego. Każdy może słuchać o Krysznie, o Jego narodzinach z Wasudewy i Dewaki, o tym, jak w Gokuli został oddany pod opiekę Nandy Maharadźy i jego żony Jaśody Dewi, i o wszystkich tych wydarzeniach, które doprowadziły do Jego przyjazdu do Mathury. Może wsłuchiwać się w niezwykłe przygody opisujące to jak Kryszna zabił wiedźmę Putanę oraz demona w postaci wiru wietrznego - Trynawartę, wspominać wyzwolenie dwóch braci z drzew jamala ardźuna, i to z jaka łatwością Kryszna i Balarama pokonał Śankhasurę, Keśi, Dhenukasure. Opisy Kryszny są pełne niesamowitych wydarzeń, dowodzą jak wielką miłością Kryszna darzy swych wielbicieli. Kryszna wybawił wszystkich pasterzy od pożaru leśnego, ukarał węża Kalie zatruwającego wody Jamuny i ukrócił dumę niebiańskiego Króla, Indry, chroniąc wszystkich mieszkańców Wryndawany od deszczu zniszczenia. Słuchając tych opisów możemy rozwinąć atrakcje do tego by samemu stać się bhaktą i pokochać Krysznę z całego serca. Miłość taka jest bardzo unikalna i nie jest zwykłym sentymentem. Każda żywa istota, która pragnie takiej miłości stoi przed wielkim wyzwaniem, gdyż im bardziej dojrzewa w życiu duchowym, tym bardziej rozumie, jak bardzo ważne jest pozbycie się wszelkich anarthas. Powoli, systematycznie i wytrwale należy pozbyć się anarthas z naszego serca i poprzez łaskę mistrza duchowego i wajsznawów oddać się w ręce Śri Kryszny. Śrila Bhaktiwinod Thakura podkreśla wielowątkowość i niezwykłość historii Kryszny, wyjaśnia jak poszczególne demony, które Pan Kryszna zabił we Wryndawan charakteryzują poszczególne przeszkody na ścieżce życia duchowego. Zapewnia każdego szczerego i zdeterminowanego bhaktę, iż głęboka medytacja o historiach Kryszny z Wryndawany, na zawsze pozbawi go wszelkich anarthas.
Temat stopniowego oczyszczenia i przechodzenia przez poszczególne etapy życia duchowego jest dokładnie omówiony przez Śrila Rupę Goswamiego w Bhakti rasamryta Sindhu (1.4.15-16), gdzie wyjaśnia on dziewięć etapów na drodze do doskonałej czystości prowadzącej do świadomości Kryszny:
adau sraddha tatah sadhu-sango-'tha bhajana-kriya
tato'nartha nivrttih syat, tato nistha rucis tatah
athasaktis tato bhavas, tatah premabhyudancati
sadhakanam ayam premnah, pradhurbhave bhavet kramach
„Na początku trzeba mieć wstępne pragnienie doświadczenia duchowego. To doprowadzi do etapu, na którym szuka się towarzystwa osób duchowo oświeconych. Następny etap to inicjacja przez oświeconego mistrza duchowego. Pod jego kierunkiem początkujący bhakta (wielbiciel Pana) zaczyna proces służby oddania. Przez pełnienie służby oddania pod opieką mistrza duchowego uwalnia się od materialnych przywiązań, osiąga wytrwałość w dążeniu do samorealizacji i zaczyna znajdować upodobanie w słuchaniu o Absolutnym Bogu, Śri Krysznie. To upodobanie prowadzi go dalej do przywiązania się do świadomości Kryszny, które to przywiązanie dojrzewa w bhava, czyli początkowy stan transcendentalnej miłości do Boga. Prawdziwa miłość do Boga nazywana jest prema i jest ona stanem najwyższej doskonałości życia."
Poszczególne etapy życia duchowego to:
1. Śraddha — wiara
2. Sadhu-sanga — towarzystwo wielbicieli
3. Bhajana-kriya — powaga w wypełnianiu służby oddania
4. Anartha-nivrtti — wolność od zanieczyszczeń serca
5. Nistha — stałość świadomości Kryszny
6. Ruci — głęboki smak w świadomości Kryszny
7. Sakti — przywiązanie do Kryszny
8. Bhava — ekstaza i pierwsze promienie miłości do Kryszny
9. Prema — czysta miłość do Kryszny
Czysta służba oddania nie jest tanią. W jednym ze znaczeń Śrila Prabhupad wyjaśnia:
„Śrila Bhaktiwinoda Thakura podsumował wzrost miłości do Boga jako stopniowy proces. Szczęśliwym trafem dana osoba zaczyna interesować się służbą oddania. W końcu zaczyna ciekawić ją czysta służba oddania, wolna od materialnych zanieczyszczeń. W tym momencie chce przebywać z bhaktami. W wyniku takiego obcowania coraz bardziej interesuje ją pełnienie służby oddania oraz słuchanie i intonowanie. Im bardziej jesteśmy zainteresowani słuchaniem i intonowaniem, tym bardziej oczyszczamy się z materialnych skażeń. Uwolnienie od materialnych zanieczyszczeń zwie się anartha-nivrtti, co wskazuje na zmniejszenie wszelkich niepożądanych rzeczy. To jest sprawdzian rozwoju w służbie oddania. Jeśli rzeczywiście rozwijamy postawę oddania, musimy uwolnić się od materialnego zanieczyszczenia zakazanym seksem, intoksykacją, hazardem i jedzeniem mięsa. To są symptomy wstępne. Gdy uwolnimy się od wszelkich materialnych zanieczyszczeń, budzi się nasza niezachwiana wiara w służbę oddania. Gdy taka wiara się rozwija, powstaje smak, dzięki któremu przywiązujemy się do służby oddania. Gdy zaś przywiązanie to pogłębia się, kiełkuje wówczas nasienie miłości do Kryszny. Taki stan nosi nazwę priti czy rati (przywiązania) lub bhavy (uczucia). Gdy rati się wzmaga, nazywane jest to miłością do Boga. Ta miłość do Boga jest w istocie najwyższą doskonałością życia i oceanem wszelkiej przyjemności.”
W Bhagawad-gicie Kryszna wyjaśnia, iż z pośród milionów osób pragnących bogactw jedna dąży do osiągnięcia wiedzy, a z pośród milionów gjanich (myślicieli) jedna zrozumiała Krysznę. Proces dochodzenia do doskonałości wymaga determinacji i silnego postanowienia by zerwać ze złymi nawykami i raz na zawsze pozbyć się anarthas. Jak należy osiągnąć taką determinację?
Jest pewna historia, mówiąca o sensie czynienia postanowień.
Kiedyś mały wróbelek, założył gniazdo na piaszczystej plaży i złożył w nim jajeczka. Tego samego dnia, nieco później niebo nad oceanem pociemniało, a fale zaczęły burzyć się groźnie. Jedna z większych fal dotarła do gniazda i zabrała je ze sobą do oceanu. Zrozpaczony ptaszek, zaczął gorzko płakać z powodu straty swoich dzieci. Prosił grzmiące fale swoim cienkim głosem: „Proszę zwróć mi moje dzieci!”…ale ocean nie odpowiadał, a spienione fale dalej rozbijały się o brzeg. Ogarnięty wielkim niepokojem, zaczął już tracić nadzieję- cóż może bowiem zdziałać mały ptak stojący na brzegu oceanu?
Kiedy tak myślał, głęboko wewnątrz jego serca zaczęło rodzić się pragnienie i determinacja by zmienić swoje beznadziejne położenie. Uzewnętrznił to stawiając sobie niezłomne postanowienie: „Jeśli ocean nie odda mi moich jajeczek to ja osuszę go, kropla po kropli!”. Obiecując to sobie poleciał w kierunku oceanu, nabrał trochę słonej wody w swój mały dziób, a potem opróżnił go na plaży. Powtarzał tę czynność niestrudzenie, a inne ptaki przyglądały się z podziwem jego wytrwałości. Po wielu dniach, kiedy zaczął słabnąć ze zmęczenia, Garuda- ogromny orzeł noszący Pana Wisznu, król ptaków- przybył na plażę. Dowiedział się o wysiłkach małego wróbla i poczuł wielkie współczucie do niego. Gniewnym, donośnym głosem rozkazał oceanowi: „Natychmiast oddaj matce jej dzieci!”. Drżąc z przerażenia, ocean zwrócił jajeczka. Delikatnie niosąc je na swoich pienistych falach, złożył je u stóp wróbelka.
Morał z tej opowieści jest taki: wielka determinacja rodzi wielkie postanowienia. Z wielkich postanowień powstaje wytrwałość. Te cechy przyciągają współczujących wielbicieli Pana Kryszny, dzięki którym niemożliwe staje się możliwe.
Kiedykolwiek chcemy ulepszyć nasze życie w jakikolwiek sposób- czy przez zdawanie egzaminu czy awansowanie w pracy- nasz plan będzie z reguły opierał się na tym, że będziemy musieli porzucić pewne stare przyzwyczajenia i przyjąć nowe. Życie duchowe oznacza kultywację tych zwyczajów i rutynowych obowiązków, które pomogą zrozumieć nam naszą wewnętrzną tożsamość i przyspieszą nasz postęp duchowy. Zwyczaje duchowe to proste czynności, ale by uczynić je częścią naszego życia, potrzebne jest uświadomienie sobie kilku ważnych kwestii. Na początku powinnyśmy zdać sobie sprawę z tego, czemu życie duchowe jest ważne i co ono może nam dać. Przez dowiadywanie się w jaki sposób takie zwyczaje mogą nam pomóc, stopniowo rozwinie się w nas silne pragnienie by zacząć je wykonywać. Kiedy już przekonamy się o tym że chcemy poprawić swoje życie duchowe- wtedy będziemy potrzebowali dokonać jakichś postanowień- pewnego rodzaju zobowiązań w celu zmiany naszego życia. Zmiany jakich dokonamy w ten sposób mogą być niewielkie, ale należy pamiętać, że postęp to serie małych zmian we właściwym kierunku.
Postanowienie jest obietnicą daną samemu sobie, ale czasem dobrze jest powiedzieć o tym grupie dobrze ci życzących przyjaciół. Tak naprawdę w życiu duchowym, jeśli więcej bliskich Tobie osób zmierza w tym samym celu- tym lepiej dla Ciebie. Przyjaciele pomogą Ci utrzymać stałość, kiedy Twoja determinacja osłabnie.
Postanowienia- niezależnie od tego czy dotyczą robienia rzeczy prostych i tymczasowych, czy złożonych i takich na całe życie- są często wyrażane w postaci codziennych osiągnięć, zazwyczaj z przyporządkowaną do nich określoną liczbą- np. możesz postanowić sobie by wstawać wcześniej każdego ranka o określoną ilość minut, intonować określoną liczbą rund japa na koralach, czytać określoną liczbę stron z pism świętych itp.. Musimy też upewnić się czy cele, które sobie wyznaczyliśmy są osiągalne- zazwyczaj jest tak, że na początku narzucamy sobie za dużo obowiązków naraz co może być źródłem naszego niezadowolenia i utraty determinacji w przyszłości.
By dokonać postanowienia możemy wybrać odpowiedni dzień- zazwyczaj początek roku jest dobry na takie obietnice. Możemy wypowiedzieć nasze postanowienie na głos, tylko dla siebie jako uwiarygodnienie naszego przyrzeczenia, lub podzielić nim z naszymi najbliższymi przyjaciółmi. Także napisanie naszego postanowienia na kartce pozwoli utrzymać je trwale w naszym umyśle.
Jeśli masz kogoś, kto prowadzi Cię na duchowej ścieżce to zazwyczaj jest to osoba, która przeszła taką samą drogę po jakiej ty teraz stąpasz, i znalazła się nie raz w podobnych okolicznościach. Taka osoba może dać Ci wsparcie i pomóc swoim doświadczeniem.
Przed nami kolejny etap życia duchowego, nowe możliwości, nowe wyzwania- kolejne tygodnie- jakiego postanowienia możemy dokonać…?
Poniżej możesz zapisać swoje postanowienie i za rok sprawdzić na ile udało Ci się je spełnić?
REPREZENTACJE
W wspomnianej już Śri Ćajtanji Sikszamrycie Śrila Bhaktiwinod Thakur przedstawia następującą charakterystykę demonów które zabił Kryszna i anarthas, które one reprezentują:
1.Putana – obłudna wiedźma - rzekomy guru, nauczyciel oszust, który słucha się tylko własnego umysłu.
2.Śakatasura – wóz z olbrzymim bagażem - tytan pracy dla korzyści posiada nadbagaż złych nawyków nagromadzonych w obecnym, jak i poprzednich życiach.
3.Trynawarta – powietrzna trąba – reprezentuje próżność zrodzoną z materialnej wiedzy i oszukańczych filozofii.
4.Uwolnienie Nalakuwary i Manigriwy – dwaj synowie Kuwery – ukazują dumę z arystokratycznych narodzin i szaleńczą gonitwę za materialnym bogactwem.
5.Watsasura – demon cielaczek – pokazuje umysłowość małego dziecka skłonnego do psot i złego działania.
6.Bakasura – olbrzymia kaczka – gromadzenie więcej niż jest to konieczne, chytrość, fałszywy rodzaj działania.
7.Aghasura – olbrzymi wąż – okrucieństwo i przemoc.
8.Brahma wimohana lila – oszołomiony Brahma, który ukradł chłopców pasterzy i cielęta – doczesny zakres działania i spekulacyjna scholastyka.
9.Dhenukasura – osioł – tłuste materialistyczne lenistwo, ślepa upartość, ignorancja i niechęć do poznania duchowej wiedzy.
10.Kalija – wielogłowy wąż – brutalność, zazdrość i zdrada.
11.Pierwsze ugaszenie plącącego lasu – wewnątrz społeczne nieporozumienia pomiędzy wielbicielami.
12.Pralambasura – złośliwość i zabieganie o gloryfikacje.
13.Drugie ugaszenie plącącego lasu – zakłócenie zasad religijnych i wpływ ateizmu na ludzi religijnych.
14.Bramini spełniający ofiary – twarde serce wobec Kryszny, duma z pozycji w warnaśramie.
15.Pokonanie dumy Pana Indry - oddawanie czci półbogom, i tendencja aby myśleć “ Jestem Najwyższy”
16.Nanda Maharaja skradziony przez Warunę - myślenie że życie duchowe może być wspomagane toksykowaniem się.
17.Nanda Maharaja ochroniony przed wężem - ratowanie prawdy wiecznej świadomości Kryszny, która została pochłonięta przez impersonalistów.
18.Sankhaćuda (zabicie demona z muszli lub konchy i odzyskanie klejnotu skradzionego przez demona) - skłonność do uzyskiwania sławy i rozgłosu, i pragnienie przyjemności zmysłowej usprawiedliwionej / wybłaganej dzięki czynnościom w oddaniu.
19. Arisztasura - demon byk - duma narosła poprzez oddawanie się fałszywym czynnościom religijnym wynajdywanym przez oszustów, jest ona przyczyną zaniedbania bhakti.
20.Kesi - demon koń - myślenie że “jestem wielkim bhaktą i mistrzem duchowym”.
21.Wjomasura - podniebny demon - przebywanie w towarzystwie złodziei i innych typów i ludzi którzy prezentują się jako Awatarowie.
Bhaktiwinoda Thakura mówi:
- Bhakta, który wielbi Święte Imię musi najpierw prosić Pana o siłę do odrzucenia tych wszystkich niepożądanych tendencji – powinien modlić się w ten sposób przed Panem Hari dzień w dzień. Jeśli będzie tak robił regularnie, to jego (takiego wielbiciela) serce w końcu zostanie oczyszczone. Śri Kryszna zabił wiele demonów, które mogą pojawić się w królestwie serca – więc po to aby zniszczyć te problemy, wielbiciel (bhakta) musi wołać ukorzony przed Panem i przyznać się do porażki – wtedy Pan usunie wszystkie zanieczyszczenia.
Skomentuj artykuł
