Nawadwipa-dhama Mahatmja
|
czytane: 1549 data: 2007-01-28 autor: Śrila Bhaktivinoda Thakura |
Wersja do druku |
 |
Ofiarowując pokłony stopom wszystkim wielbicielom, opiszę teraz pokrótce Śri Navadvipa-dhama. Nawet półbogowie z Panem Brahmą na czele nie znają bezgranicznych chwał Nawadwipa-mandali, więc kto mógłby być w stanie opisać w pełni chwały dhama? Ponieważ Śesza, który posiada tysiąc twarzy nie jest w stanie opisać ich w pełni, jak ja nieznaczna żywa istota będzie w stanie to zrobić? Nawet Pan Śiwa nie jest zdolny dojść do końca chwał Nawadwipa-dhama, które są nieograniczone. Pomimo tego pragnienie Śri Ćajtanji jest potężne, i zgodnie z Jego wolą wielbiciele dali mi to polecenie. Dlatego, dzięki łasce wielbicieli, niniejszym opiszę chwały Nadii.
Chciałbym wspomnieć o innym temacie. Ponieważ jest on poufny, waham się go wyjawić. Ale z innej strony nie jestem w stanie go nie powiedzieć ponieważ Pan Ćajtanja poinstruował Swoich wielbicieli aby rozpowszechniać chwały Jego rozrywek i siedziby po Jego odejściu. Mimo że Śri Ćajtanja jest najbardziej ukryty ze wszystkich awatarów, ja dobrze wiem że jest On wszystkim. Ale ponieważ Jego poufne czynności są opisane w pismach w sposób niejednoznaczny, nie-wielbiciele nie są w stanie ich doświadczyć. Przez długi czas Majadewi ukrywała poufne pisma, które opisują rozrywki Pana Ćajtanji. Te tematy są opisane zarówno w pismach które nie są zamanifestowane i są porozrzucane, tu i tam, jak i w zamanifestowanych pismach. Zasłaniając oczy uczonym, Maja trzymała te pisma ukryte, z dala od ich widoku. Jakkolwiek, Jego posłuszna służka Majadewi, zrozumiała pragnienie Pana po tym kiedy Gauranga zakończył Swoje rozrywki na ziemi. Zdjęła zasłonę iluzji z oczu żywych istot i odkryła prawdziwą naturę Śri Gaurangi wewnątrz tego materialnego świata. W ten sposób ukryte znaczenie pism zostało łatwo odkryte i argumenty hamujące zrozumienie Pana Ćajtanję zostały rozwiane. To wszechmiłosierny Nitjananda Prabhu ukazał prawdę o Gaurandze w sercach żywych istot. Na Jego polecenie, Maja odsłoniła okrycie tak aby uczeni czyści wielbiciele mogli otrzymać cenny skarb pism.
Osoba, która pozostaje wątpiąca pomimo dowodów z pism jest najbardziej nieszczęśliwa i bezużyteczna. Po co by miała kontynuować swe życie? Kiedy Nitjananda Prabhu rozprowadzał łaskę, pomyślne żywe istoty zaakceptowały i osiągnęły doskonałość szczęścia. Każdy powinien również poznać symptomy niepomyślnej żywej istoty; taka osoba jest za bardzo przekonana o mocy własnej inteligencji, odrzuca łaskę Pana i przez siłę fałszywej logiki upada raz za razem w bajoro iluzji.
„Przyjdźcie, dusze Kali-jugi! Porzućcie hipokryzję i po prostu przyjmijcie czystą, ekstatyczną miłość Śri Gaurangi!”
W ten sposób Nitjananda Prabhu zwykł wołać raz za razem. Ale pomimo tego nieszczęśliwe żywe istoty nie zaakceptowały tego.
Rozważmy teraz uważnie dlaczego ci ludzie nie zaakceptowali tak wspaniałej miłości Boga. W pogoni za szczęściem, żywe istoty w tym materialnym świecie podążają za różnymi procesami takimi jak logika lub joga mistyczna. I w poszukiwaniu szczęścia niektóre z nich porzucają świat materialny i udają się do lasu, w międzyczasie królowie toczą zaciekłe wojny pomiędzy sobą.
Pragnąc szczęścia inni uganiają się za kobietami i bogactwem, podczas gdy inni zajmują się sztuką i nauką. W poszukiwaniu szczęścia niektórzy odrzucają szczęście i uczą się tolerować problemy życia, a jeszcze inni po prostu topią się w oceanie. Wznosząc w górę Swoje lotosowe dłonie, Pan Nitjananda zawołał:
- Przyjdźcie, żywe istoty! Porzućcie kłopoty związane z karmą i gjaną. I tak szukacie szczęścia, więc Ja dam wam szczęście bez proszenia czegokolwiek w zamian. W tym szczęściu nie ma kłopotu, straty czy bólu. Po prostu intonujcie imię Gaurangi i tańczcie bez niepokoju. Nie można porównać tego szczęścia do czegokolwiek innego. To szczęście jest czystą, wieczną ekstazą-poza wszelką iluzją.
W ten sposób, Nitjananda Prabhu prosił każdego aby przyjął czystą, ekstatyczną miłość. Pomimo tego, osoby godne pożałowania pod wpływem poprzednich grzesznych czynności nie chciały nawet tego. Kiedy ktoś chociaż raz wypowie imiona Gaurangi i Nitjananda, zniszczy efekty nieograniczonych czynności. Posłuchajcie wszyscy jeszcze jednego poufnego
tematu. Najbardziej odpowiednią rzeczą dla dusz Kali-jugi jest ten skarb Gauranga-lila.
Gaurahari jest połączoną formą Radhy i Kryszny, którzy wraz z sakhi cieszą się wiecznie rozrywkami we Wryndawan. Prawda na temat wiecznych rozrywek Radhy, Kryszny i chwał Wradźa-dhamy są znane wszystkim przez pisma święte. Nieograniczone chwały świętego imienia Kryszny są znane dzięki pismom świętym i każdy w całym wszechświecie może się nimi rozkoszować. Pomimo tego osiągnięcie Kryszna-premy nie jest czymś pospolitym. Zastanówmy się nad pytaniem – dlaczego?
Tutaj znajduje się sekret sekretów, którego nie mogą rozpoznać te żywe istoty które są związane przez Maję. Ten kto nie osiągnął miłości do Boga pomimo tego, że oddawał cześć Krysznie narodziny po narodzinach, z pewnością popełnił wiele obraz. Ponieważ tylko dzięki intonowaniu świętego imienia Kryszny bez obraz, osiągamy bezustanną Kryszna-premę.
Jednakże inkarnacja Śri Ćajtanji jest najbardziej wyjątkowa. Dzięki Jego łasce szczera osoba nawet przepełniona obrazami może szybko osiągnąć miłość do Boga. Kiedy ktoś wypowiada imiona Nitaj i Ćajtanja, Kryszna-prema zaczyna rozglądać się za nim. Obrazy nie przeszkadzają w jego postępie i w krótkim czasie zaczyna płakać powodowany ekstazą czystej miłości do Boga. Dzięki łasce Pana Ćajtanji, wszystkie obrazy szybko uciekają, serce staje się czyste i miłość do Boga w pełni rozkwita. Ponieważ ludzie w Kali-judze popełniają bezgraniczną ilość obraz, które są trudne do powstrzymania, nie ma dla nich żadnej nadziei oprócz imienia Gaurangi. Dlatego w Kali-judze nie widzę innej alternatywy poza Śri Gaurangą. To jest również oświadczenie pism świętych.
Ponieważ Śri Gauraćandra pojawił się w Nawadwipie, miejsce to jest najcenniejszym klejnotem ze wszystkich świętych miejsc. Osoby, które popełniają obrazy podlegają karze w innych miejscach pielgrzymek, natomiast w Nawadwip dhama są oczyszczone. Przykładem są dwaj bracia Dźagaj i Madhaj, którzy popełnili ogromne obrazy. Pomimo tego otrzymali Nitaja i Gaurangę.
Co tu mówić o innych miejscach. We Wryndawan każdy winowajca podlega karze, ale osoba, która popełniła setki obraz może bardzo łatwo otrzymać łaskę Nitjanandy Prabhu, a potem pokonać te obrazy w Nawadwip dhama. Z tego powodu mędrcy bez końca wychwalają Nawadwip, które znajduje się w Gaura-mandala.
Ten kto żyje w Nawadwip dhama jest bardzo szczęśliwy, ponieważ osiąga atrakcję do Kryszny. Ktoś kto udaje się tam uwalnia się od wszelkich obraz. To co osiąga się przez podróż do wszystkich świętych miejsc jest osiągane po prostu przez pamiętanie Nawadwip. Śpiewają o tym pisma święte. Ktoś kto widzi Nawadwip dhama otrzymuje ekstatyczną miłość do Kryszny narodziny po narodzinach. Nawet jeżeli ktoś udaje się do Nawadwipy, aby osiągnąć materialny komfort poprzez pobożne czynności, nie narodzi się ponownie. Śastra oznajmiają, że jeżeli ktoś przechadza się po Nawadwip dhama osiąga rezultat milionów aśwamedha-jagji za każdym krokiem. A ten kto żyje w Nawadwip i intonuje mantry osiąga dźwięk „Ćajtanja” jako swoją mantrę i łatwo uwalnia się od maji. To co osiągają jogini w przeciągu dziesięciu lat w innych tirtha jest osiągane w Nawadwipie w trzy noce.
To wyzwolenie, które w innych świętych miejscach osiąga się poprzez realizację Brahmana, można osiągnąć w Nawadwipie po prostu przez kąpiel w Gangesie. W ten sposób wszystkie rodzaje wyzwolenia takie jak- salokja, sarupja, sarszti, samipja i nirwana- mogą być osiągnięte w Nawadwipie bez wiedzy opartej na przypuszczeniach. Padając do stóp czystych wielbicieli w Nawadwipie, Bhukti i Mukti ( uosobiona materialna przyjemność i wyzwolenie)
pozostają tam jako pokorne służki. Nie zważając na ich błogosławieństwa wielbiciele odrzucają je daleko. Pomimo tego nie opuszczają one stóp wielbicieli. Korzyści przebywania w siedmiu różnych świętych miastach może być osiągnięta przez pobyt w Nawadwip dhama przez jedną noc.
Podsumowując, Nawadwip jest najlepszym świętym miejscem (tirtha). Przyjmując w niej schronienie, żywe istoty mogą przekroczyć Kali-jugę. W tym miejscu, Taraka, imię Ramy które daje wyzwolenie i Paraka, imię Kryszny które daje premę zawsze służą rezydentom dhama.
Aspirując aby otrzymać cień lotosowych stóp Nitaja i Dźahnawy, Bhaktiwinoda śpiewa w szczęściu.
nadesłał: Divya Simha das
Skomentuj artykuł
