Festiwal teatralny w Wolimierzu - 12.08.2006r.
|
czytane: 1165 data: 2006-10-24 autor: bhn Marta (Nowe Nawadwipa) i bhn Marisha (Kalisz) |
Wersja do druku |
 |
Bhaktowie przyjechali w sobotę, mimo iż cały festiwal zaczął się dzień wcześniej. Po ogólnym zapoznaniu się z miejscem, rozłożyliśmy stoliki z książkami, kadzidłami, koralikami Tulasi, ozdobami indyjskimi, ulotkami, dżapa-mala (organizatorka od razu nabyła jedną sztukę). W tym samym momencie bhaktowie robili bhadżan, rozwieszona została wielka mantra Hare Kryszna, zaczął funkcjonować bar, w którym można było dostać kryszna-prasadam.
Wchodząc do budynku przez jedno wejście albo przez drugie nie można było nie trafić na bhaktów, którzy siedzieli obok miejsca połączenia się tych dwóch dróg. Słychać było słodki bhadżan, który prowadził Gauranga Awatar Prabhu. W miarę upływu czasu zaczęło się gromadzić wkoło nas coraz więcej osób. Niektórzy przystawali posłuchać Maha-mantry, (która była śpiewana przez cały czas, bez chwili przerwy!), albo oglądali z ciekawością książki Śrila Prabhupada, choć największe zainteresowanie wzbudzało prasadam.
Bardzo dużo osób chodziło wręcz za nami, wypytując i prosząc, aby opowiedzieć "coś" o Krysznie. Spotkaliśmy także osoby, które odwiedzają wrocławską świątynię. Rozdaliśmy nasze adresy mailowe oraz podaliśmy adres Vrindy. Około godziny 22.00 bhadżan prowadzony przez bhn Annę przerodził się w pełen ekstazy kirtan. Najpierw zaczęły skromnie bhn Marta i Marisha, później dołączyli inni prabhu oraz osoby z zewnątrz... I zaczęło się....głośne, wręcz wykrzykiwanie Świętych Imion, taniec w ekstazie, nawet bhaktowie, którzy siedzieli przy stolikach z książkami dołączyli do kirtanu. Widziałyśmy także dwóch panów po sześćdziesiątce, którzy bawili się i głośno śpiewali. Niestety, co dobre szybko się kończy, nawet nie wiadomo kiedy wybiła godzina 24.00 i trzeba było się zbierać.
Zmęczeni, (co niektórzy od godziny 3 rano na nogach) i szczęśliwi wróciliśmy do Czarnowa, po drodze wspominając sytuacje z festiwalu. Program był bardzo udany, Kryszna-prasadam jako duchowa broń rozdana, co do ostatniego ziarenka ryżu. Miejmy nadzieję, że choć w jednym sercu zostało zasiane ziarenko Bhakti.
"Pragnę ofiarować pełne szacunku pokłony Śri Ćajtanji Mahaprabhu, dzięki łasce którego nawet nieczyści jawanowie przemienili się w dobrze wychowanych dżentelmenów poprzez intonowanie imienia Pana. Taka jest moc Pana Śri Ćajtanji Mahaprabhu"
(Cc. Adi, Rozdz. 17)
Śri Ćajtanja Mahaprabhu ki! .....Dźaj!
programy otwarte ki!.....Dźaj!
Bhaktowie uczestniczący w programach ki!.....Dźaj!
bh Darek Klecko (główny organizator) ki!....Dźaj!
Gaura premanande!
W.s. bhn Marta (Nowe Nawadwipa) i bhn Marisha (Kalisz)
Zobacz Galerie
Skomentuj artykuł
