Gaura Purnima w Szczecinie 2007
|
czytane: 1291 data: 2007-03-07 autor: Vaikuntha dasa |
Wersja do druku |
 |
Szczecińska Gaura Purnima odbyła się w klubie "Saniga”, w którym tutejsi bhaktowie już tradycyjnie wynajmują salę na większe spotkania waisznawa lub z okazji świąt. W tym miejscu odbyło się już parę spotkań m.in. w 2005 roku gdy gościliśmy HDG Srila Krishna-ksetra Prabhu, programy odbywały się również w tym miejscu. Ostatnia wizyta Trisamy, Tiksna Rupy, i Rameśvara Prabhus również miała miejsce w klubie „Saniga” Nie mamy na razie ośrodka w sensie świątyni lub stałego, utrzymywanego miejsca i spotkania Nama Hatta odbywają się najczęściej u bhaktów Ani i Roberta, którzy łaskawie użyczają swojego mieszkania.
Na program przybyło około 25 osób dorosłych wielbicieli. Dzieciaczków było chyba siedmioro... Powoli dojrzewamy do decyzji uruchomienia specjalnego programu dla dzieci, dla których nasze spotkania stanowią również niewyczerpane źródło dziecięcej aktywności.
Paru wielbicieli uczestniczyło w obchodach Gaura Purnimy w innych ośrodkach, np. w Warszawie.Czekamy na następne spotkanie NH aby opowiedzieć sobie o wrażeniach ze święta ...
A więc...
Złocisty Pan Gauranga wraz ze swym nieodłącznym przyjacielem Panem Nityanandą zawitali do nas! Obaj Panowie byli bardzo ładnie ubrani na udekorowanym ołtarzyku przyciągali nieodmiennie wzrok zebranych wielbicieli. Bóstwami opiekuje się Jagat pita Prabhu i jego małżonka. Prabhu jest liderem naszych spotkań i potrafi zaintrygować bhaktów swoim oddaniem i elokwencją...kto zna bhajany w jego wykonaniu, ten wie że są jednocześnie perfekcyjne i słodkie.
Bhajan poruszył umysły i serca wielbicieli; nie śpiewaliśmy zbyt głośno; na twarzach widać było zadumę, refleksję i uśmiech. W miarę upływu czasu tempo rosło i chyba wszyscy w pewnym momencie odczuwaliśmy słowa maha mantry: Hare Kryszna Rama jako odwzajemnienie ze strony Pana Czajtani... Od niedawna uczestniczy w programach pewien młody człowiek. Widziałem jak jego entuzjazm i bhaktów rośnie z minuty na minutę. Łaska Pana Gaurangi i Nityanady w postaci Świętych Imion emanuje w nieskończony sposób. Klaskanie i śpiew stają się coraz głośniejsze, oddech coraz głębszy. Odczuwamy zadowolenie i radość. Rozpoczynamy kirtan.
Nogi same niosą ...
Abishek Pana Czajtani i Nityanandy. Prowadzi go Mataji Adhibutam, żona Jagat pity Prabhu. Ze skupieniem przygotowuje kolejne oblacje ku chwale tańczących Panów. Bhaktowie podchodzą powoli i polewają jogurtem i wodą z miodem Pana Gaurangę i Nityanandę. Podniesione ręce do góry przypominają o łasce, która wylewa się na ulice w czasie harinamów i spływa z wyżyn świata duchowego ku korzyści wszystkich żywych istot, emanując złocistym światłem radości...
Po abisheku Madhukari Prabhu zmienia Jagat pitę i śpiewa Gaura arati. Jest skupiony i poważny. Madhukari często przypomina mi chłopca pasterza, który rozśmiesza swoich współtowarzyszy. Dziś, delikatnie grając na mridandze i konstruując zawiłe rytmy przywołuje słowa Bhaktivinoda Thakura, a wszyscy powtarzają „ jaya jaya goracander aratiko sobha..” W tym czasie Jagat pita Prabhu wykonuje arati do lotosowych stóp Pana Gaurangi. Bhaktowie ze skupieniem śpiewają...
Czas płynie niepostrzeżenie i zbliżamy się powoli do wykładu. Po Jaya Radha-Madhava intonujemy wersety z Czajtania Czaritamrity Adi 7.4 gdzie Srila Prabhupada przywołuje werset 11.5.32 z Srimad Bhagavatam:
krsna-varnam tvisakrsnam sangopangastra-parsadam
yajnaih sankirtana-prayair yajanti hi sumedhasah
„ W wieku Kali ludzie obdarzeni dostateczną inteligencją będą wielbili Pana otoczonego swoimi towarzyszami, spełniając sankirtana yajnę...
Jagat pita Prabhu opowiada i tłumaczy jak życie zwykłego człowieka może zmienić łaska Pana Gaurangi. Jak z pozoru nieistotne zdarzenia, teoretycznie przypadkowe spotkania, aranżowane przez Najwyższą Osobę kierują naszym życiem i zmieniają nasz sposób myślenia, działania i co więcej; zmieniają duszę.Wkrótce rozwija się dyskusja, która swym zasięgiem, w pytaniach dociera nawet do zagadnień mistycyzmu chrześćjańskiego w odniesieniu do bhakti.
Po wykładzie serwowane jest prasadam. Nakładamy szak z panirem, warzywa mokre, suche, ryż, dal, wiele rodzajów słodyczy. Wszyscy otrzymują znowu łaskę Pana Gaurangi. Dzieciątka uspokajają się i z zamiłowaniem pałaszują berfi i ladu.
Spotkanie powoli się kończy i bhaktowie rozchodzą się do domów. Wychodząc przed klub widzimy zapalone światła w mieszkaniach i uświadamiamy sobie że yajna przez nas spełniana jest korzyścią dla tego miasta i jego mieszkańców. Co więcej, zdajemy sobie sprawę jak ważne jest kontynuowanie tej misji... Ilu drani uratuje jeszcze Pan Gauranga? Kto zmierzy Jego nieustającą łaskę?
Wasz sługa
Vaikuntha dasa
Zobacz galerię
Skomentuj artykuł
